ZOU HET DAN ECHT ZO ZIJN..
Morgen toch echt 38 weken en vannacht zijn mijn vliezen gebroken. Hoe is dit mogelijk!!! Alle drie met 38 weken?!:)
Vannacht werd ik wakker en alles was nat. Details laat ik achterwege, maar dit kon niet anders zijn dan, of ik heb een scheurtje in mijn vliezen, of mijn vliezen zijn echt gebroken. Lichtelijke paniek want bij nummer drie kan alles snel gaan.
Klaar wakker was ik, man K niet, ook nu niet, want hij is aan het uitrusten op de bank. Het is duidelijk dat de kinderen mijn energie hebben, “hi hi hi.” “Anyway, wat nu? dacht ik.” Mijn haar zag er niet uit: ik moest het wassen, maar geen zin, dan maar stylen. En zo stond ik dus vannacht om een uurtje of 4 mijn haar te doen, beetje make-up aan te brengen. Oooh, wat ben ik erg, dat ik mij daar druk om maak zeg. “Jeetje.” Maar ja, ik ben nu eenmaal een vrouw, en vind het toch een klein beetje belangrijk dat ik er straks fatsoenlijk bij lig. Toch ook leuk voor de foto’s later:)
De gehele vrijdag overdag is vreemd en onwennig. Ben alles maar klaar aan het zetten, tasje pakken met kleertjes, papieren voor ziekenhuis, fotocamera, kleding voor mijzelf… Maar het is voornamelijk wachten geblazen, wachten op wat er komen gaat. De vraag is alleen wanneer?! De jongens zijn uitgelaten, ze weten dat hun broertje er dit weekend aan komt. Als ze om half 4 thuis komen van school, zijn ze teleurgesteld als ze mij nog met dikke buik zien. Er gebeurt gewoon helemaal niets, “ggrrr!”
We moeten toch een soort van “plan de campagne” gaan maken. “Stel dat vannacht de weeën komen, of zaterdagochtend?!” “Wat doen we dan met de kids?” “Honden?!” Ik ga maar even bellen naar de verloskundige. Het is vrij simpel: gebeurt er na 24 uur breken vliezen niets, dan ga je naar het ziekenhuis, kom je onder medische behandeling en word je ingeleid! “Bam!!” Mijn moeder besluit dat ze alles komt halen, het hele spul gaat mee naar Breda. “Dag allemaal”:)
Man K en ik hebben dus een soort van vrije avond. Filmpje kijken in bed, lekker relax, even geen kinderen om je heen en honden uit te laten. Maar ik vind het helemaal niet relax. Verre van dat. Weet, dat er wat gaat gebeuren, en ook wat mij te wachten staat. En ik haat wachten, hoe langer het duurt, hoe meer ik er tegen op zie. Het hele proces, die pijn… Maar ik moet toch echt gaan slapen, uitrusten voor de volgende dag. Want om half 10 hebben we een afspraak in het ziekenhuis. “Jeetje, wat duurt dat lang”. Uiteindelijk doe ik geen oog dicht, bang dat als ik in slaap val, het te laat is om nog naar het ziekenhuis te rijden. “hi hi hi, En dan heb je al twee kinderen gehad, dramaqueen!”
En dan is het in één keer half 2 ’s nachts, zaterdagochtend vroeg, 3 oktober, 38 weken zwanger precies…
Wordt vervolgd!
Liefs, katja
Noot van de redactie: Katja is inmiddels bevallen. Morgenavond zal zij haar bevalling met jullie delen.
Katja de Hoogh
Latest posts by Katja de Hoogh (see all)
- Zomerstop - 6 oktober 2017
- Horror Hotel - 13 september 2017
- Hoog haar… - 27 juni 2017
